Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Το κείμενο που ακολουθεί, το δημοσίευσα σε άλλο ιστολόγιο μου,  στις 15/2/2008.

Δεδομένου ότι, προσωρινά,  το ιστολόγιο αυτο δεν είναι προσβάσιμο απο τις μηχανές αναζήτησης, σκέφτηκα ( έτσι νόμιζα αρχικά )  με αφορμή το κείμενο που έγραψα σε ειδική σελίδα αυτού του ιστολογίου για την τέχνη της στρατηγικής και  τις αναπόφευκτα πολλές αναφορές μου στον Μέγα Αλέξανδρο, να ξανα-δημοσιεύσω σ’αυτό το ιστολόγιο  αυτή την ανάρτηση, ώστε όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την δίκαιη επίλυση αυτού του θέματος, να διαβάσουν άλλη μιά άποψη για την επίλυση του προβλήματος με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο  κατά την γνώμη μου, για τα ελληνικά συμφέροντα.

Απλά, το κείμενο αυτό, έχει μιά ιδιαιτερότητα.Αναλύει στρατηγικά το πρόβλημα, και προτείνει τακτικές κινήσεις για να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα.Να λύθεί δηλαδή με συγκεκριμμένο πρακτικό τρόπο το πρόβλημα, υπέρ των ελληνικών συμφερόντων.Επειδή η ανάλυση είναι στρατηγική (απο ερασιτέχνη βέβαια ), απο την φύση της δεν επιδιώκει την δικαιότερη λύση, η την καταγγελία των Σκοπιανών για τις ενέργειες τους, η την αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, η τον τρόπο με τον οποίο θα πεισθούν όλοι οι λαοί του κόσμου η οι κάτοικοι της FYROM για το δίκιο μας.Προτείνει απλά έναν  τρόπο να κερδίσει η Ελλάδα αυτό τον αγώνα.

Οταν όμως το ξανασκέφτηκα, συνειδητοποίσα τελικά ότι η γεμάτη πάθος θέληση μου να ξανα-δημοσιεύσω αυτό το κείμενο, δεν είχε να κάνει κυρίως με την βούληση μου να ενημερώσω ότι υπάρχει τρόπος να λύσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το πρόβλημα.

Ακόμα κι ‘αν ενημερώσω τι θα γίνει; Τα πράγματα έχουν ήδη δρομολογηθεί. Ακόμα κι’αν η ανάλυση μου είναι σωστή, τι θα γίνει ;Μπορεί αυτό που προτείνω να υλοποιηθεί ; Δεν νομίζω. Για να υλοποιηθεί, έπρεπε να έχουμε ηγέτες με υψηλή παιδεία  όπως το περιέγραψα στην σελίδα για την τέχνη της Στρατηγικής, και να είχαν ασχοληθεί με το θέμα με σοβαρότητα τα τελευταία 20 χρόνια. Και δεν έχουμε, εδώ και πολλές δεκαετίες.Κι ‘αυτά τα ήξερα (τα πίστευα εννοώ, όταν αποφάσισα να ξαναδημοσιεύσω αυτή την παλιά μου ανάρτηση ).

Αρα τι ήταν αυτό που με ωθούσε να θέλω τόσο πολύ, να ξαναδημοσιεύσω αυτό το κείμενο ;

Νομίζω τελικά ότι υποσυνείδητα, ήθελα να ξανα-δημοσιεύσω αυτό το κείμενο, απο σεβασμό προς τον Μεγαλέξανδρο. Κατά κάποιο τρόπο, ήθελα να είναι ο δικός μου φόρος τιμής προς τον μεγάλο τεχνίτη της στρατηγικής, με αφορμή θέμα στρατηγικής που αφορά την γεννέτειρα του.

Διότι νομίζω ότι άν ο μεγαλύτερος σχεδιαστής στρατηγικής όλων των εποχών, είχε την δυνατότητα να μάθει μέσα απο τον  τάφο του, ότι η Ελλάδα 2500 χρόνια μετά τον θάνατο του, είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο παρακμής, που αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο να μην δικαιούται πλέον να ονομάζει την γενέτειρα του με το όνομα της διότι κάποιοι άλλοι είχαν οικειοποιηθεί ,με την κατάλληλη στρατηγική  επί πενήντα χρόνια, αυτό το δικαίωμα, κι ‘ αν προπάντων είχε μάθει ότι έναντι αυτής της υφαρπαγής, η Ελλάδα δεν είχε κάν την ικανότητα μέσα στην παρακμή της να σχεδιάσει μιά στρατηγική για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, θα σηκωνόταν απο τον τάφο του, και θα επέστρεφε στην γενέτειρα του για να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μιά κατάλληλη  στρατηγική.

Νομίζω  κατά βάθος, ότι αυτό είναι που μ’ εκανε όλ’ αυτά τα χρόνια να ενδιαφερθώ γι’ αυτό το θέμα.Είναι ποτέ δυνατόν σκεφτόμουν συχνά, να  χάσουμε στο Μακεδονικό ελλείψει στρατηγικής; Να χάσουμε το όνομα της γενετειρας  των μεγαλύτερου σχεδιαστή  στρατηγικής όλων των εποχών, ελλείψει στρατηγικής ; Κι ‘ομως, φαίνεται ότι είναι δυνατό. Η πολιτική και πολιτιστική παρακμή, κάνει τα πάντα δυνατά.

Μέσα απο το κείμενο που ακολουθεί, θα ήθελα ο Μεγαλέξανδρος  αν μπορούσε να το διάβαζε απο εκεί που βρίσκεται, να δεί  ότι κάποιοι, μεταξύ αυτών και εγώ, είχαν προτείνει  λύσεις εμπνευσμένες ( η έτσι νόμιζαν ) απο το δικό του σκεπτικό , αλλά η παρακμή είχε πλέον φτάσει σε τέτοιο στάδιο στην Ελλάδα του 2008, που δεν μπορούσε πλέον να γίνει οποιαδήποτε ενέργεια αντιστροφής της κατάστασης.

Θα έβλεπε βέβαια αμέσως ότι οι σχεδιασμοί αυτοί  ήταν πρωτόγονοι  σε σχέση με το επίπεδο σχεδιασμού στρατηγικής της εποχής του, και θα καταλάβαινε αμέσως ότι αυτό που έλειπε στους προτείνοντες, μεταξύ άλλων , ήταν το επίπεδο της δικής του παιδείας.

Ελπίζω όμως ότι θα έβλεπε με συμπάθεια τις προσπάθειες αυτές, μιά που θα αφορούσαν απεγνωσμένες προσπάθειες περιθωριακών, να πούν όσο γίνεται πιο δυνατά : Μην χάσετε την Μακεδονία ελλείψει στρατηγικής! Οχι την γεννέτειρα του μεγαλύτερου σχεδιαστή στρατηγικής! Μην την χάσετε, όχι για εθνικούς λόγους, αλλά  προς τιμήν του Μεγαλου Αλεξάνδρου!Είναι σαν να βεβηλώνετε τον τάφο του όπου κι’αν αυτός βρίσκεται!

internationalaffairs1

ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ Η EΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Εδώ και 17 χρόνια, ακούμε για το Σκοπιανό.Ακούμε κραυγές, βλέπουμε διαδηλώσεις, ακούμε δηλώσεις πολιτικών και μή, ακούμε για συνομιλίες που γίνονται για να γίνονται,βλέπουμε η χώρα μας να τρώει τη μιά σφαλιάρα μετά την άλλη, και την μιά διπλωματική ήττα μετά την άλλη.Αυτά είναι τα γεγονότα.
Πώς καταλήξαμε εκεί; Υπήρχε και υπάρχει άλλη λύση;Με αφορμή την ειδησεογραφία των ημερών, θα ήθελα να περιγράψω, την δική μου προσέγγιση του θέματος.

Με τί έχουμε να κάνουμε;-
Μ ένα κράτος, το οποίο δημιουργήθηκε ως ομόσπονδο κράτος της Γιουγκοσλαβίας, με σκοπό, στο μέλλον, ν απειλήσει, όταν αυτό θα ήτο εφικτό, την Ελλάδα,ώστε να εξασφαλίσει μιά μέρα, πρόσβαση στην Μεσόγειο, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Για τον σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε μιά εθνότητα και δόθηκαν όλα τα απαραίτητα μέσα ώστε οι μέχρι τότε Σλαβομακεδόνες (δηλαδή οι Σλάβοι που κατοικούσαν στο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας που αντιστοιχεί σήμερα στην έκταση του σημερινού κράτους των Σκοπίων) να γίνουν ένα αυτόνομο απο τους Σλάβους έθνος (με την δική τους γλώσσα,…..) και με τον τρόπο αυτό, να νομιμοποιηθούν στο μέλλον, ως Μακεδόνες πλέον, να ελέγξουν το σύνολο της Μακεδονίας.

Στην πορεία βέβαια, η πρώην Γιουγκοσλαβία αυτονομήθηκε απο την ΕΣΣΔ, αλλά η προσπάθεια για την δημιουργία της νέας εθνότητας συνεχίστηκε για άλλους λόγους που δεν έχει καμμία σημασία να αναλυθούν εδώ.
Αυτά περίπου ξέρουμε όλοι οι έλληνες, και νομίζω ότι επι της ουσίας αυτή είναι και η αλήθεια περίπου.
Η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, μας βρίσκει μ αυτό το έθνος να έχει πλέον δημιουργηθεί, και να ψάχνει να βρεί την δική του πορεία στο μέλλον.Το κράτος βέβαια αυτό, δεν μπορεί να θεωρηθεί τότε αλλά ούτε και σήμερα ως απειλή για την Ελλάδα.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Απ αυτό το νέο έθνος και το νέο κράτος, και τις ενέργειες του,ποιά είναι τα στοιχεία που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας;

-Η χρήση του ονόματος Μακεδονία, καθώς και συμβόλων της αρχαίας Μακεδονίας(αστέρι της Βεργίνας,….)

Γιατί?

Διότι, η χρήση του ονόματος Μακεδονία απο ένα έθνος που απλά ζεί σ ένα κομμάτι της αρχαίας μακεδονίας, θα οδηγήσει την παγκόσμια κοινότητα να πιστεψει (έχει ήδη επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό ) η νε φέρεται ως σάν το έθνος αυτό να είναι η συνέχεια (οι απόγονοι) της αρχαίας μακεδονίας.Η χρήση των συμβόλων της αρχαίας μακεδονίας θα συμβάλλει σταδιακά στην νομιμοποίηση αυτής της υφαρπαγής.

Στην περίπτωση αυτή, το ελληνικό έθνος, όχι μόνο θα χάσει-απωλέσει ένα μέρος της ιστορίας του (ποιός δέχεται να χάσει την κληρονομιά του ? και γιατί να την χάσει?), αλλά θα χάσει και την δυνατότητα, να είναι στα μάτια των υπολοίπων λαών,έστω ένας απο τους απόγονους των αρχαίων Μακεδόνων!

Το επόμενο βήμα απο αυτό τον βιασμό της ιστορικής αλήθειας, θα είναι
-η διεκδίκηση απο τους αυτοαποκαλούμενους Μακεδόνες των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στην Μακεδονία
-η υποστήριξη ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα(και δεν αναφέρομαι στις μερικές χιλιάδες σλαβόφονους που ζουν στην Ελλάδα).Με το πέρασμα των χρόνων, οι έλληνες Μακεδόνες θα θεωρηθούν ως εξελλενισθέντες Μακεδόνες που θα πρέπει να απελευθερωθούν απο τα δεσμά του Ελληνικού Κράτους.
-η μη δυνατότητα χρήσης της λέξης Μακεδονία απο τους Ελληνες σε διεθνές επίπεδο ακόμα και αν αφορά προιόντα (μακεδονικό κρασί, μακεδονικό τυρί,…..)

-εδαφικές ενδεχομένως διεκδικήσεις.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ?

Δεν υπήρξε πολιτική. Υπήρξαν κραυγές τύπου << Η Μακεδονία είναι Ελληνική >>.
Δεδομένου ότι στην διεθνή κοινή γνώμη είχε ήδη καθιερωθεί εν μέρει η ιδέα ότι το κράτος των Σκοπίων, ηταν η Μακεδονία, η κραυγή << η Μακεδονία είναι Ελληνική >>, σήμαινε ότι οι Ελληνες ήθελαν να καταλάβουν την FYROM , και να την κάνουν ελληνική!
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχαμε να κάνουμε με μιά φτωχή χώρα, οδήγησε την παγκόσμια κοινή γνώμη να είναι με το μέρος των Σκοπίων.

Μετά την πρώτη αυτή ελληνική ήττα, ελλείψει πολιτικής και στρατηγικής, η Ελλάδα οδηγήθηκε σε διάλογο αποδεχόμενη την ύπαρξη του κράτους και την ένταξη του στον ΟΗΕ, με ένα υποτίθεται προσωρινό όνομα.Αυτό οδήγησε στην καθιέρωση των θέσεων του κράτους των Σκοπίων, σταδιακά αλλά σταθερά για 15 χρόνια περίπου.

Σήμερα , Η Ελλάδα παρακαλά για σύνθετη ονομασία(να έχουμε και εμείς το δικαιώμα να λεγόμαστε Μακεδόνες όπως και αυτοί που μας έκλεψαν το δικαίωμα αυτό ! ) χωρίς καμμία ορατή πιθανότητα.

Ακόμα κι αν οι Σκοπιανοί δεχθούν μια σύνθετη ονομασία με στόχο να μπούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., τι μας διασφαλίζει ότι αμέσως μετά την ένταξη τους δεν θα αλλάξουν το όνομα τους σε  «Μακεδονία» ;

Απο τα ανωτέρω συνάγεται ότι αυτή την στιγμή που μιλάμε, δεν υπάρχει πολιτική για το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΌ, όπως δεν υπήρξε και στο παρελθόν.Αυτό άλλωστε εκφράζει και η εικόνα που επέλεξα απο το ιντερνέτ (http://images.google.gr/imgres?imgurl=http://www.emea.gr/Upload/Image/301007_emea_2.jpg&imgrefurl=http://www.emea.gr/default.asp%3FElementId%3D7499&h=329&w=340&sz=161&hl=el&start=120&tbnid=DjZdotHDUKfT8M:&tbnh=115&tbnw=119&prev=/images%3Fq%3D%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%2B%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%26start%3D100%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26hl%3Del%26sa%3DN)Η

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Η πολιτική, συνεπάγεται χάραξη στρατηγικής και χρήση τακτικών κινήσεων που να υπηρετούν την στρατηγική.

Η χάραξη στρατηγικής, συνεπάγεται να ξέρουμε τί θέλουμε-επιδιώκουμε, και αυτό που επιδιώκουμε να είναι εφικτό με τα μέσα που διαθέτουμε την δεδομένη στιγμή.

Η στρατηγική, είναι μιά τεχνική που χρησιμοποιεί επιστημονικές μεθόδους, και που διδάσκεται στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου (στρατιωτικές σχολές, διπλωματικές σχολές, σχολές διοίκησης επιχειρήσεων,….).Σε καμμιά περίπτωση η στρατηγική δεν είναι μια εξαγγελία γενικόλογη που δεν ξέρουμε πώς προέκυψε, και τι εξυπηρετεί. Με άλλα λόγια, η στρατηγική στην οποία αναφέρομαι, δεν έχει σχέση με την χρήση που γίνεται στην Ελλάδα της λέξης αυτής, απο πολιτικούς, δημοσιογράφους,….(π.χ έχουμε όλοι ακούσει να λέγεται ότι η τσιμεντοβιομηχανία, η η ΔΕΗ είναι στρατηγικού χαρακτήρα,….)

Ποιά θα μπορούσε να είναι η ελληνική στρατηγική για το θέμα αυτό σήμερα (Φεβρ, 2008 ) ?

Απο το βήμα αυτό, δεν είναι εύκολο να περιγραφεί αυτή η στρατηγική αναλυτικά.Δεν έχω άλλωστε στη διάθεση μου και όλα τα στοιχεία που απαιτούνται.Η Στρατηγική για το θέμα αυτό θα ήταν μιά ανάλυση εκατοντάδων σελίδων, η οποία θα ανέλυε με επιστημονικό τρόπο τα δεδομένα και θα κατέληγε στίς απαιτούμενες ενέργειες (τακτικές κινήσεις )

Θα προσπαθήσω όμως εδώ να κάνω μιά σύντομη περιγραφή της στρατηγικής (χωρίς ελπίζω να ξεφτιλίσω την εννοια της,  λόγω της σύνοψης ) για γίνει κατανοητό αυτό που εννοώ.

1/ Ποιό είναι το επιδιωκόμενο ;

Αυτό θα προέκυπτε απο την ανάλυση.Την ουσία όμως την ανέφερα προηγούμενα -η δυνατότητα  χρήσης του όρου Μακεδονία απο το Ελληνικό Εθνος.Αυτό είναι το ζητούμενο.Εξήγησα προηγουμένως τους λόγους.Αν εξασφαλιζόταν αυτό, δεν θα μας ενοχλούσε αν κάποιος στη γειτονιά μας πιθηκίζει, και θέλει και ο ίδιος να ονομάζεται Μακεδόνας.

2/Ποιό είναι το περιβάλλον εντός του οποίου πρέπει να δράσουμε  ;

α/το διεθνές περιβάλλον. Οι λαοί του κόσμου και οι κυβερνήσεις τους, δεν κατανόησαν και δεν κατανοούν τα ελληνικά επιχειρήματα. Αυτό είναι λογικό, διότι

+ πρώτον δεν είναι γνώστες της Ιστορίας

+ δεύτερον, το θέμα δεν θεωρείται σοβαρό και δεν υπάρχει και προηγούμενο, υφαρπαγής της ιστορίας, τουλάχιστον σ αυτό το βαθμό, ώστε να υπάρχει σύγκριση.

+οι ανησυχίες της Ελλάδος δεν βασίζονται πουθενά αυτή την στιγμή

.+δεν έχουν κανένα λόγο να υποστηρίξουν τις ελληνικές θέσεις (της πιό πλούσιας χώρας στην περιοχή ).Αντίθετα, έχουν λόγο να υποστηρίξουν αυτό το νέο φτωχό κράτος που έχει να αντιμετωπίσει ένα διχασμό μεταξύ Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, και που πρέπει να σταθεροποιηθεί το συντομότερο δυνατόν

.+όσο και να προσπαθήσει η Ελλάδα, δεν θα μπορέσει να πείσει την διεθνή κοινή γνώμη και τις κυβερνήσεις, ότι μιά χώρα δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει το όνομαπου θέλει, ειδικά που ως ομόσπονδο κράτος, ονομαζόταν, επι πενήντα χρόνια Μακεδονία.

Αν τα ανωτέρω είναι ορθά, η Ελλάδα δεν έχει λόγο , να διαλέξει ως τακτική, να δώσει διπλωματική μάχη η παγκόσμια επικοινωνιακή μάχη. Οι μάχες αυτές ήταν στο παρελθόν, και είναι και σήμερα, χαμένες εκ των προτέρων.Οι μάχες αυτές θα είχαν μιά πιθανότητα επιτυχίας, μόνο αν, απο την δημιουργία αυτού του κράτους με αυτό το όνομα, η Ελλάδα απειλείτο άμεσα.Δηλαδή αν η Ελλάδα σ ‘ αυτη τη διαμάχη με τα Σκόπια, εθεωρείτο αμυνόμενη.Αυτό δεν συμβαίνει.Αντίθετα, η παγκόσμια κοινή γνώμη είτε μας αρέσει είτε όχι, θεωρεί τα Σκόπια αμυνόμενα.

β/Ο Λαός των Σκοπίων και η ηγεσία του

Ο Λαός αυτός, εδώ και 50 χρόνια αυτοπροσδιορίζεται ως Μακεδόνας.Με τα σύμβολα, με διάφορα που διδάχθηκε, πιστεύει εν μέρει ότι είναι, η συνέχεια της Αρχαίας Μακεδονίας.Ακόμα και να μην το πιστεύει το τελευταίο απόλυτα, τι σημασία έχει, θεωρει; Και πώς μιά ξένη χώρα έχει το θράσος θεωρεί, να του ζητά να μήν αποκαλείται πλέον Μακεδονικό Εθνος ; Και για ποιο λόγο να το κάνει αυτό ; Ποιό είναι το αντάλλαγμα ;

Για να μήν δεχθεί επίθεση ; Γιατί όλα τα άλλα, τα έχει δεί εδώ και 15 χρόνια και τα εχει ξεπεράσει (εμπάργκο,……)

Η ηγεσία τους τώρα, για ποιό λόγο να δεχθεί αυτό που ζητά η Ελλάδα ;

Τόσα χρόνια, με λιγότερα διεθνή ερείσματα, κατάφεραν όχι μόνο να στήσουν το κράτος τους, αυτό να γίνει αποδεκτό απο τον ΟΗΕ, και να αναγνωριστεί σταδιακά περίπου απο όλα τα κράτη.Γιατι να κάνουν πίσω τώρα ;

Δύο μόνο εμπόδια έμειναν.Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαική Ενωση.Πιστεύουν, όχι άδικα, ότι απο την στιγμή που η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική, θα οδηγηθεί και πάλι, θέμα χρόνου είναι, σε νέα διπλωματική ήττα, αφου σπαταλήσει όλες τις δυνάμεις της, και στο τέλος οι μεγάλες δυνάμεις, για λόγους σταθερότητας της περιοχής, θα της επιβάλλουν να δεχτεί τους όρους των Σκοπίων.

Αν τα ανωτέρω είναι ορθά, ο διάλογος με τα Σκόπια ως τακτική κίνηση για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου, δεν έχει και πάλι νόημα.Τα Σκόπια δεν θα κάνουν πίσω διότι δεν έχουν λόγο να κάνουν πίσω.Ο διάλογος ως τακτικός ελιγμός θα είχε νόημα, μόνο αν Ελλάδα απειλούσε με στρατιωτική επέμβαση, και αν αυτή η απειλή λαμβανόταν στα σοβαρά  υπόψη απο την ηγεσία των Σκοπίων

.Η Ελλάδα όμως δεν έχει την δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης.Είναι μιά διαλυμένη χώρα, και αυτό το ξέρουν όλοι, ακόμα και οι Σκοπιανοί.Ακόμα όμως και να είχε την δυνατότητα αυτή, και να το ήξεραν οι Σκοπιανοί, η απειλή της χρήσης στρατιωτικής βίας ως ελιγμού, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα, διότι οι Σκοπιανοί που έχουν στρατηγική, ξέρουν ότι το διπλωματικό κόστος για την Ελλάδα θα είναι αβάσταχτο, και επιπλέον το οικονομικό κόστος μιας τέτοιας επιχείρησης δεν αντέχεται απο τον Ελληνικό Λαό.Και μιλάω μόνο για την απειλή χρήσης βίας.Πραγματική χρήση βίας για την επίλυση αυτού του προβλήματος, θα ήταν καθαρή αυτοκτονία για την Ελλάδα.Αρα, πρέπει να ξεχάσουμε τον διάλογο ως τακτικό ελιγμό.

γ/η αστάθεια της περιοχής

Με την περιοχή αυτή (Σερβία, Κοσυφοπέδιο,Σκόπια ), να μήν έχει σταθεροποιηθεί, η πίεση που θα δέχεται η Ελλάδα να κάνει πίσω ως προς τις επιδιώξεις της στο Σκοπιανό θα εντείνεται.

δ/το βέτο στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε θα μπορούσε να είναι μιά τακτική κίνηση, για να κερδίσουμε χρόνο, η για να απαιτήσουμε την μη χρήση κάποιων συμβόλων, η για να ζητήσουμε την αλλαγή της ονομασίας των αεροδρομίων τους.Ως εδώ όμως.Ενώ δηλαδή το βέτο, θα είχε ένα τεράστιο κόστος για την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ώς τακτική για τον στρατηγικό στόχο.Διότι πολύ απλά όπως προανέφερα, ακόμα κι αν το Σκόπια έκαναν πίσω,δεν μπορεί να διασφαλιστεί ότι στο μέλλον, μετά την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., δεν θα αλλάξουν και πάλι το όνομα τους.

3/Ποιός τότε θα μπορούσε να είναι ο τακτικός ελιγμός της Ελλάδας για την επίτευξη του στόχου της ;

Αν η Ελλάδα δήλωνε σήμερα στην παγκόσμια κοινότητα, ότι η κατάσταση αυτή, κάνει αναπόφευκτη την δημιουργία Ελληνικού Μακεδονικού Κράτους, με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας » , όλα θα άλλαζαν.

Ακόμα και η απειλή μόνο δημιουργίας ενός Ελληνικού Μακεδονικού κράτους, θα άλλαζε τα πάντα σ αυτη την αντιπαράθεση.Αν υποθέσουμε ότι η σύνθετη ονομασία εξυπηρετεί τον στρατηγικό στόχο της Ελλάδας (κατα την γνώμη μου δεν τον εξυπηρετει.Τουλάχιστον τον στρατηγικό στόχο που εγώ προανέφερα ), αυτός θα επιτυγχανόταν μέσα σε μερικές ημέρες, με την απόλυτη υποστήριξη της παγκόσμιας κοινότητας. Κατά την γνώμη μου όμως, η πραγματική δημιουργία ενός ελληνικού μακεδονικού κράτους   με την σύμφωνη γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού, είναι η μόνη τακτική εφικτή κίνηση που θα επιτρέψει την επίτευξη του στρατηγικού στόχου.

Φυσικά, πρέπει να διασφαλιστεί, ότι δεν θα παιχτούν παιχνίδια μ αυτό το νέο κράτος.Το νέο κράτος θα μπορούσε να περιοριστεί γύρω απο την Θεσσαλονίκη, και η υπόλοιπη έκταση της σημερινής Ελληνικής Μακεδονίας θα παρέμενε υπο τον ελεγχο της σημερινής Ελληνικής Δημοκρατίας (ιδίως τα 30-40 χιλιόμετρα απο τα σύνορα με τα Σκόπια καί προς τα κάτω, ώστε αφενός να μήν γειτνιάζουν τα 2 κράτη, και αφετέρου, για να έχει η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία, μιά συνέχεια στην έκταση της μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα.).

Η σημερινή ελληνική Δημοκρατία, θα μπορούσε να μετατραπεί σε ομοσπονδιακή δημοκρατία της Ελλάδος (και να αποτελείται απο 2 ομόσπονδα κράτη με διεθνή όμως προσωπικότητα).Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα μπορούσε να φταχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, να εκλέγεται απο τον λαό, να είναι ταυτόχρονα Πρόεδρος των ομόσπονδων κρατών και της Ομοσπονδίας,και να ορίζει ο ίδιος τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας των 2 ομόσπονδων κρατών.Ο Πρόεδρος θα είναι στην ουσία ο εγγυητής της ενότητας των 2 ομόσπονδων κρατών εντός της Ομοσπονδίας.Το Ελληνικό Μακεδονικό κράτος δεν θα είχε στρατό, η θα είχε ένα εικονικό στρατό, και θα ανέθετε την φύλαξη του στο κυρίως ελληνικό κράτος.Εν πάσει περιπτώσει, ο τρόπος άρρηκτης σύνδεσης των δύο ελληνικών κρατών θα μπορούσε να βρεθεί, και ο εγγυητής της ενότητας θα είναι ούτως η άλλως το σύνολο του ελληνικού λαού που δεν διαιρείται σε Μακεδόνες και μή.Ολοι είναι πρώτα Ελληνες.Το Ελληνικό Μακεδονικό Κράτος θα ήταν ουσιαστικά ένα τέχνασμα για τους ξένους.Δεν θα είχει καμμία σημασία για τους Ελληνες, Μακεδόνες και μή, και δεν θα άλλαζε ιδιαίτερα την ζωή τους.

Απο εκεί και πέρα, η κάθε χώρα θα διάλεγε να συνάψει διπλωματικές σχέσεις μ αυτό το κράτος η με το κράτος των σκοπίων η και με τα δύο.

Αν διάλεγε να συνάψει σχέσεις και με τα 2 κράτη, όπως επιβάλλει η λογική, δεν θα υποχρεωνόταν ούτως η άλλως να διαλέξει μιά σύνθετη ονομασία? Ας σκεφτούμε όμως για λίγο τις συνέπειες, αυτής της ενδεχόμενης απόφασης.

α/ για την διεθνή κοινότητα

-η διεθνής κοινότητα θα κληθεί να αναγνωρίσει τα δύο νέα ελληνικά κράτη αντί του ενός που μέχρι τώρα υπήρχε.Ως προς το όνομα του ενός εκ των 2 κρατών (δημοκρατία της Μακεδονίας ), δεν θα έχει επιχειρήματα να μην δεχθεί την ονομασία αυτή, τη στιγμή που την δέχτηκε στην ουσία για ένα άλλο κράτος απλά και μόνο επειδή δεν υπάρχει δίκαιο που να κατοχυρώνει τα ονόματα των κρατών (ενώ κατοχυρώνονται πνευματικά δικαιώματα,….).Αυτό δεν μας έλεγαν μέχρι τώρα ;

Επίσης η διεθνής κοινότητα προέβαλλε το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού για τα Σκόπια.Πως τώρα, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού να μην ισχύει για την ελληνική Δημοκρατία της Μακεδονίας  ;

-Το ελληνικό έθνος, μέσω των 2 κρατών του, θα προβάλλει ότι μόλις αναγνωριστούν τα 2 κράτη του απο τους διεθνείς οργανισμούς, δεν θα φέρει καμμιά αντίρρηση για την ένταξη των Σκοπίων σ αυτους τους Οργανισμούς με το όνομα που επιθυμούν.

Και θα έχουν οι 2 χώρες το ίδιο όνομα?

Αυτό είναι πρόβλημα της Διεθνούς Κοινότητας και όχι του Ελληνικού Εθνους.Ας αναζητήσει η Διεθνής Κοινότητα λύση στο πρόβλημα.Το Ελληνικό έθνος θα έχει κατοχυρώσει την διεθνή χρήση του ονόματος Μακεδονία που του ανήκει, και δεν θα δεχθεί καμμιά σύνθετη ονομασία για το δικό του μακεδονικό κράτος.

-το Ελληνικό έθνος μέσω των 2 κρατών του, θα αναγνωρίζει το δικαίωμα σε όλα τα κράτη του κόσμου, να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όποιο όνομα επιθυμούν. Θα διατηρεί όμως το δικαίωμα, να μήν έχει διπλωματικές σχέσεις με οποιοδήποτε κράτος αναγνωρίζει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία, ενώ δεν αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος της Μακεδονίας με το όνομα Μακεδονία.

-το Ελληνικό έθνος μέσω των 2 κρατών του, δεν θα αναγνωρίσει ποτέ σε διμερές επίπεδο το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία, όπως θα αναγνωρίσει και στο κράτος των Σκοπίων, το δικαίωμα να μήν αναγνωρίσει ποτέ την ελληνική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ως Μακεδονία. Ας το ονομάσουν όπως θέλουν.Αυτό δεν λένε σήμερα στην Ελλάδα ;

Είναι νομίζω κατανοητό ότι με αυτό τον τρόπο, η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον το πρόβλημα, αφού δεν ζητά τίποτα, παρά μόνο το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού ενός τμήματος της Επικράτειας της ως Μακεδονία.Και γι αυτό έχει ακλόνητα επιχειρήματα.

β/για το κράτος των Σκοπίων και την ηγεσία του

Το κράτος αυτό θα ζητήσει απεγνωσμένα συμβιβασμό με το Ελληνικό έθνος.

γ/ για την Ελλάδα-κατοχυρώνεται μέσω της τακτικής αυτής κίνησης, το δικαίιωμα της Ελλάδας να χρησιμοποιεί διεθνώς τον όρο Μακεδονία, και αποφεύγει στο μέλλον όλους τους κινδύνους που προανέφερα.

-η Θεσσαλονίκη ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους της Μακεδονίας, γίνεται πλέον το οικονομικό κέντρο των Βαλκανίων, απαλλαγμενη απο τα γραφειοκρατικά δεσμά της Αθήνας, και αποκτά ένα κοσμοπολίτικο χαρακτήρα.

-η Ελλάδα συνεχίζει την οικονομική της διείδυση στα Βαλκάνια και ειδικότερα στα Σκόπια, χωρίς πλέον να δημιουργεί μίση.

-γίνεται πλέον σταδιακά ρυθμιστής της κατάστασης στα βόρεια σύνορα της, και παράγοντας σταθερότητας για όλη την περιοχή.

-δεν σπαταλά πλέον διπλωματικούς πόρους γι αυτό το θέμα, και επικεντρώνει πλέον όλους τους πόρους αυτούς, στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό

.Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση στο Μακεδονικό, εδώ που φτάσαμε.Αυτή η στρατηγική, έπρεπε να είχε χαραχθεί πριν 17 χρόνια.Αν υπήρχε στρατηγική, θα είχαν προβλεφθεί όλα όσα έγιναν.Αν υπήρχε απο τότε στρατηγική, η ηγεσία της χώρας έπρεπε απο τότε να είχε επιλέξει μεταξύ των εξής πολιτικών-είτε το Μακεδονικό δεν είναι τόσο σημαντικό για τα ελληνικά συμφέροντα, οπότε η χώρα δεν έπρεπε να δώσει αυτό τον αγώνα μέχρις εσχάτων, αλλά να αποδεχθεί το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία-είτε το Μακεδονικό είναι τόσο σημαντικό. που αξίζει τον κόπο, υπο ασφαλείς προυποθέσεις, η ελληνική επικράτεια να αποτελείται απο 2 κράτη ελληνικά, διεθνώς αναγνωρισμένα.

Η μη επιλογή καμμίας εκ των 2 λύσεων, αποδεικνύει, αν είναι ακόμα αναγκαίο, την μή υπαρξη στρατηγικής για το θέμα.